Sayfalar

10 Ekim 2013 Perşembe

Çok ilginç bir telefon görüşmesi

Okunacaklar, yazılacaklar kapıda beklemekte ama gel de bu son gelişmeyi araya sokma...

Aşağıda paylaşılanlar, gerçek bir olayı yansıtmaktadır. Ancak aktarılan kısım, elbette ki Emre'nin aklında kaldığıyla sınırlıdır; yani tamamen gerçeklere bağlı kalınan ama ince detayları azıcık aklımda kaldığıyla sınırlı bir diyalog geliyor.
-------------------------------------
Emre, annesi ve Emir Abi'siyle dışarıda güzel bir yemek yemiş, eve dönüş yolundadır ve telefonu çalar. Bilmediği bir numara...

Emre: Efendim
ST: Alo, merhaba. Emre ile mi görüşüyorum.
E: Evet benim, buyrun?
ST: Sen gerçek misin? Bunu öğrenmek için aradım da...
E: (galiba blog yazı(ları)mı okumuş diye düşünerek) Valla gerçeğim ve ta kendisiyim.
ST: Haa tamam, belli ki gerçeksin.
...Gülüşmeler...
ST: Ya ben ıttırı vıttırı vasıtasıyla senin yazına rastladım bugün ve gerçek bir insan olup olmadığını ve kime para yollayacağımı öğrenmek istedim de... Tam da onunla parasız bir yaşamla ilgili falan konuşuyorduk, sonra senin yazın çıktı karşıma.
E: Aaaa ıttırı vıttırı, şu ıttırı vıttırı mı?
ST: Evet, sen nereden tanıyorsun?
E: Yaa yüz yüze tanışmıyoruz da, facebook üzerinden biliyorum kendisini.
ST: Hımmm süper.
      Peki şimdi nasıl para yollıcaz sana?
E: Yaa bana bi yazarsan, ben seninle bilgileri paylaşırım eve gider gitmez, olur mu?
ST: Tamam. Bu arada Eskişehir'e yolun düşüyor mu?
E: Evet evet, zaten kardeşim orada okuyo. Bi ara illaki düşer.
ST: Tamam, geldiğinde görüşelim mutlaka, olmaz mı? Konuşuruz, ederiz... Böyle telefondan zor.
E: Çok sevinirim! Görüşelim tabii.
ST: Bu arada ben S, bana Sito derler. Şurada hocayım ama şimdi şunun danışmanlığını yapıyorum.
E: Aaaa şu hoca!
ST: Onu nereden tanıyorsun?
E: Hacettepe'de hocamdı benim, bir zamanlar...
ST: E sen kaç yaşındasın ki?
E: 30'un üstü valla, çok küçük sayılmam.
ST: Haaa süper. Tamam... Şimdi yazıyorum sana, hesap numaranı bekliyorum.
E: Tamamdır. Çok çok teşekkürler. Çok memnun oldum.
ST: Görüşmek üzere...
E: Görüşürüz...

Sonra sms gelir, Emre hiç tanımadığı Sito'ya hesap numarasını gönderir, falan...

Yaaa dostlar... Çok iyi, değil mi yaa? Gerçekten aklımı çıldırmak üzereyim. Çok mutluyum! Çok acayip hisler daha doğrusu. Hiçbi' şeyle sınırlayamadığım... Öyle işte... Ohhhhhh!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yazıyla ilgili yorum yapmak için...