Bugün Burcu ve Dilek Teyze ile sohbet ederken konu
‘ayrılık’lara geldi. Sonra bende bir anda bir şimşek çaktı, yani fikrim geldi.
Paylaşmak isterim.
Oldum olası düşünürüm aslında, ayrılıklara niye hep olumsuz
anlamlar atfettiğimizi. Yani sevdiğimizden ayrıldığımızda buna üzülmemiz
elbette ki doğal ama kavramsal olarak da olumsuz hisler tınlıyor içimizde. Yani
birilerinin ayrıldığını, boşandığını öğrendiğimizde genellikle otomatik olarak ‘yazık
olmuş’luyoruz, ‘tüh’lüyoruz, ‘hey gidi’liyoruz ya, bunadır itirazım.
İlişki başlarken iyi hoş da, miadını doldurmuşsa eğer,
bitmesi niye kötü bir şey olsun ki? Gençler birbirlerini sevmişler, hoşça vakit
geçirmişler, bir şeyler paylaşmışlar, eyvallah… E şimdi de sona gelmişler,
artık birbirlerinden beslenemez, birbirlerini eskisi gibi sevmez olmuşlar. Daha
fazla beslenmeleri için, sevgiyi tekrar hissetmeleri için de farklı şeyler
denemeleri veya belki bir süre bu işlerden uzak durmaları icap ediyor belki.
Çok normal değil mi bu? Hatta çok da ‘kut’lu geliyor bana. Durumu fark etmek ve
korkmadan, alışkanlıklarımıza bağlı kalmadan böyle bir adım atmak…
İşte tam da bu ‘kut’u kutlamayı öneriyorum. Ayrılıkları da
kutlayalım yani. (1) Evet evet, eğlenceler, partiler düzenlemeyi öneriyorum.
Geçen günleri/ayları/yılları onurlandıralım. Ve tam da o ilişkiye has bir
ayrılık töreni olsa…
Birleşirken iyi, hoş, kutluyoruz da ayrılırken niye
yapmayalım bunu? Dostlar gelse, anılar yâd edilse… Güzel yaşanmışlıkları
hatırlasak ve birbirimizi yeni hayatlarına güzel bir şekilde uğurlasak…
Tek tarafın isteğiyle biten ilişkilerde muhtemelen çok
mümkün olmayabilir ama iki tarafın isteğiyle vuku bulan ayrılıklarda yapamaz mıyız
bunu? Hımm?
Sonradan not: Gerçi artık 'ilişki'nin tanımı ve gidişatı da çok değişti bende ama -belki bi' ara- başka yazının konusu...
Sonradan not: Gerçi artık 'ilişki'nin tanımı ve gidişatı da çok değişti bende ama -belki bi' ara- başka yazının konusu...
(1) Burcu’nun
dediğine göre Japonya veya Çin’de bu tarz bir gelenek varmış, araştıracağım da;
ama bunu henüz yapmadım.
(2) Bu
arada elbette ki şatafatlı ve masraflı etkinliklerden bahsetmiyorum. Yoksa evlilik
için yapılan buram buram tüketim ve aynılık kokan düğünlerden de pek haz ediyor
değilim.
-----------------------------------------
Eğer bu veya diğer bir yazım -veya eylemim- bir yerlerinize dokunduysa; sizi mutlu ettiyse, ilham verdiyse, düşündürdüyse, bir şeyler yapmak üzere harekete geçmek için teşvik ettiyse vs. ve buna karşılık olarak bana para veya başka bir armağan iletmek isterseniz bi' ses verin lütfen: emreertegun@gmail.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazıyla ilgili yorum yapmak için...